شینگل
سقف شیبدار
عموما در مناطقی که باران زیادی میبارد سقفها را به صورت شیبدار میسازند یعنی نسبت به حالت افقی خود 15 درجه شیب داشته باشند. چیزی که در ظاهر به نظر میآید هر چقدر شیب این بام افزایش پیدا کن دجلوه و زیبایی بیشتری میگیرد ولی این شیب حداکثر می‌تواند در حدود 70 درجه باشد. شکل سقفها شیدار به انواع متفاوتی تقسیم میشود که میتوان به سقف پروانهای، سقف صفحه سقفی تاشو، پشت بام شیروانی دار و.. اشاره کرد. علاوه بر شکلهای متفاوتی که این سقفها میتوانند به خودشان بگیرند، پوششهای متفاوتی هم برای این سقفها وجود دارد که دارای انواع مختلفی از جمله سقف شیب دار روف تایل (بتنی یا سفالی)، شینگل، دکرا و فورتیزا است..
سقف شیبدار شینگل چیست؟
پوشش سقف شیبدار شینگل از مجموع مصالح مستطیلی شکل و عموما تختی تشکیل شده است که بر روی هم، از پایین سقف شیبدار به سمت بالا چیده می شوند. سقف شینگل دارای جنس‌های متنوعی از جمله، ورقه سنگ، چوب، فلز، پلاستیک، سیمان الیافی و مصالح کامپوزیتی مانند شینگل آسفالتی است. هر کدام از این موارد دارای خصلتها و ویژگیهای متفاوتی است که باتوجه به هدف و امکانات بنای ما باید شناسایی شود و مورد استفاده قرار بگیرد. .
با وجود سلطه طولانی مدت سقف‌های شیبدار تایل (سفالی و بتنی) بر بازار ساخت و ساز سقف شیبدار، در سال‌های اخیر این نوع سقف شیبدار نیز پا به عرصه رقابت گذاشته است. پس بهتر است با ویژگیهای سقف شیبدار با پوشش شینگل بیشتر آشنا شوید. پوشش شینگل عموما بر روی سقف‌های شیبدار با شیب بالای 30 درصد به کاربرده میشود. گرچه انواع آن روی سقفهایی با شیب کمتر یا حتی بیشتر جواب میدهد.
با توجه به کاربرد شینگل آسفالتی در میان سایر جنس‌های ورقه سنگ، چوب، فلز، پلاستیک، سیمان الیافی از این پس درباره پوشش شینگل آسفالتی صحبت می‌کنیم.
تاریخچه ساخت و کاربرد شینگل آسفالتی
برای اولین بار در سال 1901 در کشور آمریکا سقف شیبدار با پوشش شینگل آسفالتی، توسط معماران و متخصصان آمریکایی طراحی و اجرا شد. با این حال گسترش استفاده از این محصول در سال‌های 1911 الی 1939 صورت گرفت. در سبک شینگلی آمریکایی در ابتدا همه چیز از مواد ارگانیک تهیه میشد و برای پوشش سقف از این مواد بهره میبردندبه طور مثال در ساخت شینگل عموما از کتان، به عنوان ماده افزودنی جهت اشباع آسفالت استفاده میشد که همین کار پوشش را عایق میکرد و ضدآب میشد. در سال 1920 با گران شدن قیمت کتان، از سایر مواد ارگانیک جایگزین، مانند چوب و کاغذ مانیل به عنوان ماده افزودنی به آسفالت استفاده شد. در سال 1950 اداره ملی استاندارد امریکا بیست و دو نمونه آسفالت کامپوزیت را مورد آزمایش قرار داده و دریافتند، مواد افزودنی به این ترکیب تاثیر معناداری بر عملکرد آسفالت ندارند. در سال 1960 فایبر گلاس به عنوان ماده افزودنی به آسفالت مورد آزمایش قرار گرفت، که در برابر باد و یخبندان مقاومت قابل قبولی نداشت.
شینگل آسفالتی و انواع رایج آن
برای تولید آسفالت شینگل دو رویکرد اصلی وجود دارد، یکی استفاده از مواد طبیعی یا ارگانیک و دیگری استفاده از فایبرگلاس.
در هر دو نوع شینگل از نوعی قیر مرغوب که در ترکیب آن از فایبرگلاس یا مواد ارگانیک از قبیل چوب یا الیاف طبیعی به منظور ایجاد استحکام بیشتر استفاده شده و روی آن با سنگ ریزه های (slate) با رنگ طبیعی پوشیده شده است. همین رنگها باعث عایق شدن و استحکام بیشتر این شینگل میشود. با توجه به اینکه این نوع پوشش سقف بیشتر در آب و هوای مرطوب مورد استفاده قرار می گیرد، در برخی موارد به شینگل آسفالتی مس یا سایر مواد افزودنی دیگر اضافه میکنند تا از رویش و رشد خزه و جلبک جلوگیری شود. به علاوه به منظور مقاوم سازی این نوع سقف در برابر وزش بادهای شدید از رزین‌ها، سنگ آهک یا بیتومن استفاده میشود.
